5 de diciembre de 2016

Reseña Crenshaw de Katherine Applegate

¡Buenas Surfistas! Hoy les traigo la reseña del último libro que he terminado es un libro que he disfrutado mucho y que espero que os guste la reseña.

Autor: Katherine Applegate
Año de publicación: 2016
Numero de páginas: 272
Géneros: Literatura Infantil y Juvenil
Precio: 16,95€
Libro autoconclusivo
Editorial: La Galera
Escrito en Primera persona
Gracias a la Galera por el ejemplar


Sinopsis en Castellano
Me llamo Jackson y en otoño empezaré quinto de primaria. Cuando sea mayor quiero ser científico de animales.
¿Sabías que un guepardo puede correr a 110km/h? ¿Que una cucaracha sin cabeza puede sobrevivir dos semanas? ¿O que cuando un lagarto cornudo se enfada escupe sangre por los ojos?
Honestamente, creo que los hechos son mucho mejor que las historias. No puedes ver una historia. No puedes sostenerla en tu mano para medirla. De hecho, las historias no son más que mentiras. Y a mí no me gusta que me mientan.
La regla número uno de todo científico es que siempre hay una explicación lógica para todo. Por ejemplo, ¿cómo aparecen gominolas moradas por arte de magia cuando apenas tenemos comida en casa? O, ¿por qué es difícil hacer amigos cuando siempre tienes hambre? O, ¿de dónde ha salido ese ridículo paraguas? O, ¿cómo es posible que mis padres crean que no me doy cuenta que discuten cuando llegan las facturas?
Pero, lo más importante es que tiene que haber una explicación lógica de por qué el amigo imaginario que me inventé hace años ¡se está pegando un baño de espuma en nuestra bañera!

Sinopsis en catalán
Em dic Jackson, a la tardor començaré cinquè de primària. Quan sigui gran vull ser científic d'animals.
Sabies que un guepard pot córrer a 110km/h? Que un escarabat sense cap pot sobreviure dos setmanes? O que quan un llangardaix banyut s'enfada escup sang pels ulls?
Honestament, crec que els fets són molt millor que les històries. No pots veure una història. No pots sostenir a la mà per mesurar-la. Ben mirat, les històries no són més que mentides. I a mi no m'agrada que em menteixin.
La regla número u de tot científic és que sempre hi ha una explicació lògica per a tot. Per exemple, com apareixen llaminadures per art de màgia quan gairebé no tenim prou menjar a casa? O, per què és difícil fer amics quan sempre tens gana? O, d'on ha sortit aquest paraigües tan ridícul? O, ¿com és possible que els meus pares creguin que no me'n adono que discuteixen quan arriben les factures?
Però, el més important és que ha d'haver-hi una explicació lògica de per què l'amic imaginari que em vaig inventar fa anys s'està prenent un bany d'escuma a la nostra banyera!

Opinión
Esta será una reseña muy cortita porque no puedo decir mucho de libro, lo primero empezar diciendo que me ha gustado, sé que esta reseña no empieza como siempre suelo hacer, con un resumen del contenido, pero no sabía cómo resumir este libro, así que es muy probable que esta reseña no tenga el orden que más o menos suelo hacer en las reseñas.
Jackson es un niño que para es muy inteligente y consciente de la situación por la que están pasando en casa, además hace tiempo que dejó de creer en cosas que no tengan una explicación lógica, así que cuando vuelve a aparecer Crenshaw su amigo imaginario (un gato gigante al cual le apasionan las gominolas moradas y darse baños de espuma entre otras cosas) de primero de primaria no se lo toma muy bien. Crenshaw afirma que a vuelto par ayudarle y que estará con él tiempo que necesite.

Una de las cosas que me ha gustado es el trasfondo que tiene, cómo Jackson se da cuenta de la situación por la que vuelven a pasar y se preocupa e intenta ayudar y solucionarlo a pesar de que sus padres son ajenos de que él sabe perfectamente por la situación que están pasando. Además también lo maduro que se muestra cuando esta con su hermana pequeña como intenta siempre cuidarla e intentar hacer que no se de cuenta de lo que está pasando realmente. La verdad es que es una historia que te hace reflexionar.

Un punto que le daría en contra es que a veces narra cosas del presente y las intercala con cosas del pasado y había ratos en los que no sabía en que momento del tiempo estaba, pero no sé si seré la única la que le habrá pasado.

Del personaje que también querría hablar es de Crenshaw el enorme gato invisible, y lo cierto es que me encantaría tener un gato como él, a veces anda bípedo, hace mortales, surfea, hace skate... Es un gato absolutamente increíble.


Mi puntuación: 3,75/5 | 7,5/10

¿Habéis leído el libro? ¿Que os ha parecido a vosotros?
¿Os gustaría leerlo?

2 comentarios:

  1. ¡Hola!
    A mi me gustó bastante y se lee en nada^^
    Gracias y besos!

    ResponderEliminar
  2. ¡Hola! Acabo de descubrir tu blog y me quedo por aquí ^^ Espero que puedas pasarte por el mío y seguirme (: Un beso (-:

    ResponderEliminar